ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ - Ορεινή Αρκαδία-Αρκουδόρεμα

Αρκουδόρεμα - Ελάτη - Χρυσοβίτσι

Η Βυτίνα 27 Οκτωβρίου. Είναι ένα ορεινό κεφαλοχώρι σε υψόμετρο 1.033 μέτρων φωλιασμένο στις βόρειες υπώρειες του όρους Μαίναλο. Όσο πλησιάζεις τη Βυτίνα σου αποσπούν την προσοχή, η πέτρα που ντύνει τα παλιά αρχοντικά, το κόκκινο από τις στέγες και το πράσινο από τα έλατα του Μαίναλου. Μαγεύει τους επισκέπτες όλες τις εποχές του έτους, άλλοτε με τα χιόνια, την άνοιξη με τα λουλούδια, το καλοκαίρι με τη δροσιά και το φθινόπωρο με την πανδαισία των χρωμάτων στα δέντρα. Απέχει δε λίγα χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό της Οστρακίνας στο όρος Μαίναλο. Από τη Βυτίνα κατάγονταν ο αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Δημακόπουλος Ιωάννης, ο οποίος συμμετείχε ως εθελοντής στην Κρητική Επανάσταση του 1866 και έπεσε υπέρ πατρίδας στην ανατίναξη του Αρκαδίου.

Νωρίς το πρωί βρεθήκαμε στο εντυπωσιακό χωριό Πιάνα (υψ1062μ) με σκοπό να πεζοπορήσουμε ίσαμε το χωριό Ελάτη. Στο χωριό αυτό υπήρχαν αρκετοί φούρνοι στον περίβολο του ναού της Παναγίας της Πολυκαμένης, στους οποίους οι γυναίκες και τα παιδιά έφτιαχναν καθημερινά το ψωμί για τους αγωνιστές του 1821. Σήμερα σώζεται ένας παραδοσιακός ξυλόφουρνος.

Από το χωριό Πιάνα το μονοπάτι μας οδήγησε σε κάθετα βράχια, που βρίσκεται η σπηλιά του τραγοπόδαρου θεού Πάνα. Το Μαίναλο υπήρξε το λημέρι του Πάνα και αποτέλεσε υλικό έμπνευσης, για να γραφούν αρκετοί μύθοι που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια το κατηφορικό μονοπάτι μας οδήγησε στην κοίτη του Αρκουδορέματος (υψ1.100μ), το οποίο είναι κατάφυτο από πρίνους, λιόπρινα, σφεντάμια, οξιές, τρεμιθιές και άλλα δασικά δέντρα. Τους πρίνους διαδέχθηκαν τα έλατα που ξεπερνούσαν το χωριό του προορισμού μας Ελάτη, αρκετά χιλιόμετρα.

Μέσα στο Αρκουδόρεμα συναντήσαμε τα λείψανα του παλιού χωριού Αρκουδόρεμα των χρόνων της Τουρκοκρατίας, που είναι το δεύτερο από τα δυο Κολοκοτρωνέικα χωριά σε μικρή απόσταση από το Λιμποβίτσι. Το μόνο που έχει απομείνει είναι η εκκλησία της Παναγίας του 1719.

Το χωριό Λιμποβίτσι (υψ1200μ) βρίσκεται στην καρδιά του ελαστοσκέπαστου Μαίναλου σε μια απέραντη γαλήνη και αρμονία της φύσης. Σήμερα είναι ακατοίκητο, στέκεται όμως ο ναός του Αγίου Ιωάννη, μια πηγή με κρυστάλλινο κατάκρυο νερό, ένα καφενεδάκι και το ανακαινισθέν σπίτι των Κολοκοτρωναίων από τον αείμνηστο Π. Αγγελόπουλο, που μαρτυρούν την ύπαρξη του.

Ως τόπος προσκυνήματος προσελκύει πλήθος επισκεπτών καθημερινά. Είναι το χωριό που εξέθρεψε την απροσκύνητη και αδούλωτη γενιά των Κολοκοτρωναίων. Είναι το χωριό του ελευθερωτή του Έθνους Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Κείμενο : Μανόλης Δακανάλης

Φωτογραφίες : Μανώλης Ντρετάκης

Φωτογραφίες